واکاوی زمان ولوج روح در جنین با تأکید بر آیات قرآن کریم

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی سینا / دانشکده علوم انسانی / گروه حقوق تحصیلات دکترای تخصصی / فقه و مبانی حقوق اسلامی

2 طلبه سطح سه رشته فقه و اصول جامعه الزهرا(س) و دانش‌آموخته دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه بوعلی سینا

چکیده

چکیده
از منظر فقه امامیه، حکم تکلیفی سقط ‌جنین، در دو فرض قبل و بعد از ولوج روح، حرمت بوده و مجازات ساقط‌کننده جنین، بر طبق قوانین اسلامی، پرداخت دیه است. بروز عناوین ثانویه در مواردی خاص، استثنایی بر حکم حرمت قبل از ولوج روح بوده و فقها در صورت بروز این عناوین، قائل به جواز سقط می‌باشند؛ لذا تشخیص زمان ولوج روح به‌عنوان مرز تعیین‌کننده حرمت و جواز، از اهمیت وافری برخوردار است. مقاله حاضر، با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از داده‌های کتابخانه‌ای، اعم از حقیقی و سایبری، مفهوم حق حیات را با توجه به آیات قرآن مورد مداقه قرار داده و آنگاه با استفاده از احادیث تفسیری مرتبط با آیات قرآن کریم و تحلیل واژه جنین در آنها، زمان ولوج روح را بررسی کرده است. بررسی‌های صورت‌گرفته بیانگر آن است که بر اساس آیات قرآن کریم، نفخ روح به‌عنوان مرحله‌اى از سیر تکوینی انسان، پیوندى مبارک میان روح و جسم وی برقرار می‌کند که می‌توان گفت همین اشاره آیات، گویای آن است که باید میان روح حیوانی و روح انسانی، تفکیک قائل شد و برای درک ولوج روح انسانی با مراجعه به عرف، معنای عرفی حیات و زنده شدن جنین را برداشت کرد؛ لذا نباید در صورت شک و عدم حصول اطمینان به تحقق پدیده ولوج روح، بر مبنای قاعده احتیاط در دم، در موارد مشکوک، حکم به عدم جواز سقط داد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Analyzing the Time of Entering of the Soul Into the Fetus With an Emphasis on the Verses of the Holy Qur’an

نویسندگان [English]

  • Ahmad Rezvanimofrad 1
  • Ensiyeh Nourahmadi 2
1 Faculty member of Bu Ali Sina University / Faculty of Humanities / Department of Law education PhD / Jurisprudence and Fundamentals of Islamic Law
2 Al-Zahra (pbuh) student of the third level of jurisprudence and the principles of society and a doctoral student in jurisprudence and the basics of Islamic law, Bu Ali Sina University
چکیده [English]

Abstract
From the perspective of Imamiyyah jurisprudence, the injunctive ruling of abortion in the two cases, before and after the entering of the soul, is prohibition, and the penalty of the one who performs the abortion, according to Islamic laws, is the payment of Diyah. The emergence of secondary titles in certain cases is an exception to the ruling of prohibition prior to the entering of the soul, and if these titles occur, jurisprudents believe in the permissibility of abortion. Therefore, recognizing the time of the entering of the soul as the boundary that determines prohibition and permissibility is of great significance. The present article, employing the descriptive-analytical method and utilizing library data, both real and cyber, scrutinizes the concept of the right to life according to the verses of the Qur'an, and then using interpretive narratives pertinent to the verses of the Holy Qur'an and analyzing the word fetus in them, assesses the time of the entering of the soul. The investigations carried out reveal that according to the verses of the Holy Qur'an, the breathing of the soul as a stage of human evolution creates a blessed bond between human’s body and soul, and it can be said that the very reference by the verses indicates that a distinction should be made between the animal soul and the human soul, and in order to grasp the entering of the human soul, the conventional meaning of life and coming to life of the fetus should be perceived by referring to convention. Thus, in case of doubt and lack of certainty about the realization of the phenomenon of the entering of the soul, relying on the rule of caution in issuing verdicts of death, in doubtful cases, the given ruling should be the impermissibility of abortion.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Key words: Diyah
  • human creation
  • brain death
  • breathing of the soul
  • entering of the soul