جستاری در معناشناسی افترا و بهتان و قلمرو آن در قرآن

نوع مقاله : مقاله تخصصی

نویسنده

استادیار دانشگاه قم

چکیده

چکیده
افترا از واژه‏های اخلاقی و قرآنی است. افترا و بهتان در لغت به معنای دروغ بستن به دیگری است که سبب تحیّر و آزار او شود یا نسبت دادن کردار یا گفتار دروغ به شخصی است که از انجام آن امتناع دارد. قرآن در آیات متعددی این رذیله اخلاقی را نکوهش کرده و به برخی از مصادیق آن همچون افترا بر خدا، پیامبران الهی، کتب آسمانی، فرشتگان خدا، حضرت مریم، شخصیت‏های بزرگ دینی و مؤمنان اشاره کرده است. این پژوهش با محوریت آیات قرآن و دیدگاه جمهور مفسران عامه و خاصه و لغت‏شناسان و دیدگاه عالمان اخلاق تحلیل و بررسی شده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Essay on semantic of defamation and calumny and their territory in Quran

نویسنده [English]

  • azam vafaei
Assistant Professor of Qom University
چکیده [English]

Abstract
Defamation is a moral and quranic term.Defamation and calumny literally means imputation lie to other people that causes bewilderment and hurt, or imputation somelie work to other who refuse it. Quran blames this vice in several verses then indicates some instances such as defamation of Allah, divine prophets, scriptures, angels, marry, great religious figures and believers.Defamation and calumny are analyzed in this research according to verses of Quran, the view of majority of commentators (general and specific), philologists and view point of moral scholars.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Defamation
  • calumny
  • great calumny
  • defamation of Allah
  • def